Friday 30 August 2013

प्रेम

                       प्रेम म्हणजे साला ,
                       अंधार झालाय  अंधार .
                       अब्रू वेशींवर टांगलेली नि,
                       भावनांचा चाललेला व्यापार .

                                                    नजर वखवखणारी असूनही येथे,
                                                    कोवळ्या कळ्यांना धुमारे फुटू लागतात.
                                                    अन प्रेमाचा पाऊस पडला तरी कुजण्याइतकी,
                                                    नात्यांची बीजे भिकार असतात.

                       पैशाच चामडं पांघरून इथ ,
                       वासानेच कोल्हं सोकावत.
                       संस्कृतीने झाकलेल सार मग,
                       पेपरातन डोकावत .

                                                     माग चालताना पश्चिमेच्या ,
                                                     कोवळी उन्हं पोळायला लागतात.
                                                     महागड्या सिगरेटच्या ठिणग्या ,
                                                      गरीबाची घरं जाळायला लागतात .

                       प्रेम-बीम काही नाही ,
                       हि मायबापांच्या अपेक्षांची होळी असते.
                       पोरं नागवी नाचून मोकळी.अन ,
                       मायबापांच्या हाती झोळी असते .

                                                    आपली कामं नीट न केली कि
                                                    हि नसती थेरं सुचू लागतात. अन ,
                                                    ऊसाला टाकलेल्या urea ने,
                                                    गाजर-गवताला पेरं फुटू लागतात.     -मुकुंद

No comments:

Post a Comment